بعد از کارای فارغ التحصیلی درگیر کارای اعزام به خدمت بودم. باقی وقتها هم بیکار توی خونه بودم. یا با کنترل بین شبکه ها میگشتم شاید معینی ، امیدی، داریوشی بزاره یا اینکه با گوشی با "ک" چت میکردم.

الان خیلی وقته آبجی دیگه جواب اس نمیده.منم میدونستم آخرش این طور میشه به قول معین "آن شب که گفتی با تو هستم تا که دنیا هست؛ دلواپسی های من از صبح فردا بود..." شاید الان اون صبح فردا شده. فعلا بی خیالش.

دیشب منتظر فیلم "خوشنشین ها" بودیم. چون بازی آرسنال بود دیرتر شروع شد. یه 10 دقیقه از 20:30 رو دیدم. طبق معمول اولین خبر از سفر آقای خامنه ای به قم بود. یه حرفای جالبی از آقای خامنه ای پخش کرد. و بهترین تیکش یه حدیث از امام علی(ع) بود. مضمونش این بود که با ظاهر افراد نمیشه دربارشون قضاوت کرد. یه مثال از صحابه پیامبر زد که با اینکه صحابه بودن ولی راه رو اشتباه رفتن. وقتی شنیدم تعجب کردم از این حرفا. خندم از بحث لالایی و خوابیدن بود!!! اگه طلحه و زبیر بد نبودن و بد شدن، به اندازه 1000 سال میتونم حاکم و خلیفه واستون مثال بزنم که دنبال رو راه پیامبر نبودن. در مثل مناقشه نیست. اگه اسمای خلفای عباسی رو ببینین همشون القابشون منصور، هادی، مهدی و این مدل اسما بودن. چون نمیگفتن ما یار و نایب امام زمان هستیم میگفتن خودمون امام زمان هستیم.

هم میخوام حرف بزنم و هم میترسم. اما یه بزرگی میگه کسایی که از مرگ میترسن لیاقت آزادی ندارن.

بی ترس دوزخ یا بهشت از زندگی باید نوشت

یه کلیپ از تصاویر مربوط به فوت و خاکسپاری آقای منتظری به بهانه چهلم ایشون دیدم.جالب بود. دیروز یه چیزی یادم اومد. شاید به نظر مسخره بیاد ولی موقع سالگرد آقای منتظری اگه هنوز نرفته بودم خدمت میگم.